qadragesima parva – awent qaestio facti – zagadnienie faktyczne quintilis – lipiec quaestiones facti – sprawy uczynkowe quaestiones iuris – sprawy prawne; o nieruchomości quaestiones status – sprawy o stan quarentana – Wielki Post Quartiersmann – kwatermistrz; też: magazynier quasimatrimonium – małżeństwo ze ślubem czystości Questor – kwestor; w gminie osoba odpowiedzialna za odprowadzanie podatków, rachunki itp. często sam sołtys qui […]
pismo niemieckie
Ojczyzną papieru są Chiny, gdzie w grobowcach ówczesnej dynastii Han (180-50 p.n.e.) odnaleziono prawdopodobnie najstarszy papier, wytworzony z konopi. Stosowano wówczas różne materiały do jego produkcji, które nie zawsze miały zadowalającą jakość. Dopiero w 105 r. n.e., gdy Cai Lun kancelista na dworze cesarza He Di z dynastii Han uzyskał […]
Układ formalny pisma rozwinął się z szablonu dokumentu średniowiecznego, zachowując generalnie jego trzy podstawowe części, tj. protokół, kontekst i eschatokół. Zamknięte pismo ekspediowane tj. wychodzące na zewnątrz (extern) przejęło z szablonu dokumentu określone jego części. Nie zawsze występują one w tej samej kolejności, jak w dokumencie. Z kolei wychodzące na […]
Fraktura to jeden z bardziej rozpowszechnionych typów pisma niemieckiego, z rodzaju tzw. gebrochene Schrift. Używana była powszechnie w druku aż do połowy XIX wieku, formalnie do 1941 r. gdy zakazano używania tego rodzaju pisma. Jej odpowiednikiem w rękopisach była – bez wchodzenia w szczegóły dot. poszczególnych odmian i rodzajów – […]
Kapitała rzymska (Capitalis quadrata) Jako punkt wyjścia przy omawianiu zachodniego pisma europejskiego. Stosowane jako pismo kodeksowe do V w., gdy zastąpiono je uncjałą. W obiegu bieżącym stosowano oczywiście też kursywę (bardzo niewyraźna). ___________________________________________________________ Minuskuła karolińska Robimy duży skok, pismo ulegało licznym zmianom, tworzyły się jego odmiany narodowe… Jesteśmy VIII wieku […]
Opracowania ogólne Bednarczuk E., Graficzny rozwój litery, Warszawa 1956. Bobowski K., Ewolucja pisma neogotyckiego na Śląsku od początku XVI do połowy XX wieku, Wrocław-Warszawa 1992. Bobowski K., O metodach identyfikacji rąk pisarskich w średniowieczu, „Studia Źródłoznawcze” 29 (1985), s. 1-7. Bobowski K., Skróty w piśmie neogotyckim. Na podstawie materiału śląskiego […]