Najstarsze formaty arkuszy były zbliżone do wymiarów sita czerpaka i osiągały zwykle wymiary ok. 40 x 50 cm. Arkusz taki był następnie składany wpół, tworząc 2 karty (4 strony). Jeśli karta nie była zaginana, ale zapisana od razu na całej powierzchni, nazywamy to sposobem dokumentowym (Patentweise).
Folium (Folio) – arkusz jednokrotnie złożony (na 2 części), o wymiarach ok. 30-35 cm wys. i 20×23 cm szer. Występował w dwóch dodatkowych wariantach: duże folium (Großfolio) – ok. 36 cm wys. i folium imperialne (Imperialfolio) – ponad 36 cm. wys.
Kwarta (Quart) – arkusz złożony na 4 części, ok. 15-17 cm wys. i 20-23 cm szer., czyli połowa folium. Tutaj – „kurialny”, „ceremonialny” folio-format znajdował zastosowanie w reskryptach i raportach, zaś „racjonalny” oraz „poufny” w rozkazach gabinetowych (Kabinetts-Ordre).
W 1922 r. Niemiecki Instytut Normalizacyjny stworzył normę DIN 476, którą stosuje się dziś prawie na całym świecie (z wyjątkiem USA, Kanada, Meksyku i Japonii), znana – także w Polsce – jako ISO 216 (najbardziej popularny – A4).
nazwa |
skrót |
liczba cięć |
liczba stron |
| Folio | fo/f | 1 | 2 |
|---|---|---|---|
| Quarto | 4to | 2 | 4 |
| Sexto | 6to/6mo | 3 | 6 |
| Octavo | 8vo | 3 | 8 |
| Duodecimo | 12mo | 4 | 12 |
| Sextodecimo | 16mo | 4 | 16 |
